Aangekomen in Cusco
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
13 Februari 2009 | Peru, Cusco
Hi daar,
Hoe gaat het met iedereen? Is het nog steeds zo mega koud in Nederland?
De laatste week in Quito was ik een beetje ziekig dus heb rustig aan gedaan. We zijn de Teleferico nog opgeweest, met mooi weer!! De Teleferico is een kabelbaan de berg op, met een mooi uitzicht over heel Quito. Verder de laatste keer salsales, laatste keer stappen met het 'woensdagavondcluppie', laatste keer met gastgezin gedanst in de woonkamer, etc. Ook hebben we kadootjes gekregen van Cecilia en Joel, echt super lief! De laatste dag heeft Joel me mee uit lunchen genomen in een super chiq restaurant en heb in de hele maand niet zo lekker gegeten haha.
Ik zaterdagavond (31 jan) bepakt en bezakt naar het vliegveld. Naar drie uur gewacht te hebben, bleek dat mijn vliegtuig zoveel vertraging had dat ik al mijn aansluitingen zou missen. Ik zou van Quito naar Bogota (Colombia) vliegen, van Bogota naar Lima en zou zondagochtend aankomen in Cusco. Dit feestje ging dus helaas niet door. Zaterdagavond ben ik maar weer teruggegaan naar mijn gastgezin waar ik nog even 4 uurtjes geslapen heb. Zondagochtend ben ik rond 4 uur 's nachts weer naar het vliegveld gegaan. Ik was al pissig op de vliegmaatschappij aangezien ze me hadden omgeboekt naar zulke NIET aansluitende vluchten, werd ik ook nog omgeroepen dat mijn bagage gecheckt moest worden. Mijn bagage was blijkbaar verdacht, dus ik met een bewaker helemaal naar buiten om mijn backback weer helemaal te openen en te legen. Uiteindelijk nadat mijn bagage en ikzelf nog een keer gecheckt waren, bleek ik geen crimineel te zijn. Om 8 uur 's ochtends kwam ik aan in Bogota waar ik tot 's avonds 10 moest wachten op mijn andere vlucht. Wel geprobeerd om mijn vlucht te verzetten maar dat lukte niet. Verder mijn vlucht van Lima naar Cusco omgeboekt. Gelukkig heb ik een Braziliaan ontmoet waar ik de hele middag en avond mee heb gekaart, gehangen, gepraat, mensen gekeken, gegeten en muziek geluisterd. Daardoor ging de tijd gelukkig wel sneller. In eerste instantie moest ik in Lima ook 12 uur wachten maar naar gesmeekt te hebben om op een eerdere vlucht mee te kunnen, hoefde ik maar 5 uur te wachten. Helemaal dood kwam ik aan in Cusco waar ik de eerste dag voornamelijk geslapen heb.
Ondertussen zit ik hier alweer 2 weken, de tijd vliegt echt. Mijn appartementje is hier wel prima. Ik kreeg wel spontaan de schoonmaakkriebels en heb ff flink schoongemaakt, maar het is nu goed bewoonbaar. Ik woon er samen met Martine, een duits meisje, die nu nog een weekje blijft. Cusco is een heel leuk stadje, maar wel mega toeristisch en een groot nederlands walhalla. De Mercado Artisanal is zoooo geweldig. Zou wederom alles wel weer willen kopen, jammer dat mijn backpack nu al bomvol zit en ik er nog een aantal maanden mee moet zeulen. Ondertussen is Eline hier ook alweer een week, wat heel gezellig is! De eerste salsales zit er hier alweer op, alleen is het lang zo leuk niet als Quito dus dat wordt geen les meer denk ik. Alle dansleraren zijn elke avond in Mythologie waar ze van 21 tot 23 uur salsa dansen, is een leuk alternatief haha! Afgelopen zondag ben ik met Eline en Nicole naar Pisac geweest. Pisac ligt in de Sacred Valley. We hebben de hele ochtend lekker over de mooie, kleurrijke markt geslenterd. Na ontbeten/ geluncht te hebben zijn we met de taxi de berg opgegaan om de ruines te bekijken. Eerst wilde we nog naar boven lopen, maar god dank hebben we dat maar niet gedaan. De afdaling was al zo'n wandeling dat we omhoog echt niet gehaald zouden hebben. Boven op de berg hebben we een uur de ruines bekeken en beklommen. Toen zijn we op de gok maar een pad ingeslagen en we hoopte dat dat pad weer in Pisac zou eindigen. Na een geweldig mooie wanderling van 2 uur kwamen we inderdaad weer in Pisac aan. Het was echt een heerlijke dag. Tenslotte hier in Cusco al de nodige keren uit eten geweest (voor die 2,5 euro kan je toch niet twee gangen koken?!) en gedanst.
Uiteraard heb ik ook al twee weken vrijwilligerswerk bij weeshuis Aldea Infantil Pablo Segundo erop zitten. Op het moment zijn er 7 huizen in gebruik waar in totaal 68 kinderen wonen. In elk huis woont een vervangende moeder die voor 7 a 10 kinderen zorgt. Op zich, voor Peruaanse begrippen, ziet het er vrij goed uit. Op het moment is het vakantie en gaan de kinderen dus niet naar school. Wel gaan alle kinderen vanaf een jaar of 6 's ochtends naar een soort instituut waar ze verschillende (sportieve) activiteiten doen. De kids van 4 a 5 jaar gaan naar een gebouw op het terrein zelf waar ze gaan knutselen etc. Alleen de echte kleintjes blijven dan thuis. 's middags is iedereen aanwezig en daarom ga ik er elke middag heen. Elke dag ga ik naar een ander huis waar ik de kids bezig hou. De kinderen vinden je echt helemaal geweldig en klimmen continue op je etc. Ze zijn ook wel echt mega schattig! Voor de moeders is het fijn dat ze even een dagje minder op de kinderen hoeven te letten en zich even op iets anders kunnen richten. Ik heb aan de directrice een lijst met alle namen en leeftijden gevraagd zodat ik specifieker wat dingen kan organiseren. Volgende week begint er ook een duits meisje dus dan kunnen we samen wat gemakkelijker dingen organiseren.
Uit Nederland heb ik heel veel geld mee gekregen om hier te besteden. Ik ben al druk bezig geweest met het rondkijken en informeren naar projecten die het geld hard nodig hebben. Zo ben ik bij een project in het bergdorpje CaiCay terecht gekomen, ongeveer 1 uur van Cusco. Het project is in het leven geroepen om de kinderen in de omliggende dorpen te helpen een toekomstperspectief te geven. Om te voorkomen dat de kinderen 's middags mee moeten helpen op het land van hun ouders, probeert dit project zowel de ouders als de kinderen bewust te maken van het belang van onderwijs en persoonlijke ontwikkeling. De kinderen in dit gebied komen uit zeer arme, veelal verwaarloosde gezinnen. De projectleider is al 5 jaar bezig met het bouwen van grotere klaslokalen zodat er nog meer kinderen ontvangen kunnen worden. Elke keer als er weer een beetje geld beschikbaar is, wordt er weer verder gebouwd. Ik heb vorige week dit project bezocht om het met eigen ogen te zien en elke cent is hier hard nodig. Ik heb wat geld geschonken en ga volgende week weer langs om de vorderingen te bekijken, en bonnetjes in ontvangst te nemen. Met het geld worden materialen gekocht en werklieden betaald. De toiletten en de trap (die op het moment gevaarlijk is voor de kinderen) gaan afgemaakt worden. Tevens wordt er een muur afgemaakt.
Tjee, het wordt weer hoogtijd dat ik ga afronden.... Ow ja, ik heb een Peruaans nummer, namelijk: 005184984451124.
Foto's komen er ook aan maar heb niet zoveel tijd om ze te uploaden.
Laat ook ff weten hoe het met jullie gaat, is leuk om te lezen!
Liefs Karin
Hoe gaat het met iedereen? Is het nog steeds zo mega koud in Nederland?
De laatste week in Quito was ik een beetje ziekig dus heb rustig aan gedaan. We zijn de Teleferico nog opgeweest, met mooi weer!! De Teleferico is een kabelbaan de berg op, met een mooi uitzicht over heel Quito. Verder de laatste keer salsales, laatste keer stappen met het 'woensdagavondcluppie', laatste keer met gastgezin gedanst in de woonkamer, etc. Ook hebben we kadootjes gekregen van Cecilia en Joel, echt super lief! De laatste dag heeft Joel me mee uit lunchen genomen in een super chiq restaurant en heb in de hele maand niet zo lekker gegeten haha.
Ik zaterdagavond (31 jan) bepakt en bezakt naar het vliegveld. Naar drie uur gewacht te hebben, bleek dat mijn vliegtuig zoveel vertraging had dat ik al mijn aansluitingen zou missen. Ik zou van Quito naar Bogota (Colombia) vliegen, van Bogota naar Lima en zou zondagochtend aankomen in Cusco. Dit feestje ging dus helaas niet door. Zaterdagavond ben ik maar weer teruggegaan naar mijn gastgezin waar ik nog even 4 uurtjes geslapen heb. Zondagochtend ben ik rond 4 uur 's nachts weer naar het vliegveld gegaan. Ik was al pissig op de vliegmaatschappij aangezien ze me hadden omgeboekt naar zulke NIET aansluitende vluchten, werd ik ook nog omgeroepen dat mijn bagage gecheckt moest worden. Mijn bagage was blijkbaar verdacht, dus ik met een bewaker helemaal naar buiten om mijn backback weer helemaal te openen en te legen. Uiteindelijk nadat mijn bagage en ikzelf nog een keer gecheckt waren, bleek ik geen crimineel te zijn. Om 8 uur 's ochtends kwam ik aan in Bogota waar ik tot 's avonds 10 moest wachten op mijn andere vlucht. Wel geprobeerd om mijn vlucht te verzetten maar dat lukte niet. Verder mijn vlucht van Lima naar Cusco omgeboekt. Gelukkig heb ik een Braziliaan ontmoet waar ik de hele middag en avond mee heb gekaart, gehangen, gepraat, mensen gekeken, gegeten en muziek geluisterd. Daardoor ging de tijd gelukkig wel sneller. In eerste instantie moest ik in Lima ook 12 uur wachten maar naar gesmeekt te hebben om op een eerdere vlucht mee te kunnen, hoefde ik maar 5 uur te wachten. Helemaal dood kwam ik aan in Cusco waar ik de eerste dag voornamelijk geslapen heb.
Ondertussen zit ik hier alweer 2 weken, de tijd vliegt echt. Mijn appartementje is hier wel prima. Ik kreeg wel spontaan de schoonmaakkriebels en heb ff flink schoongemaakt, maar het is nu goed bewoonbaar. Ik woon er samen met Martine, een duits meisje, die nu nog een weekje blijft. Cusco is een heel leuk stadje, maar wel mega toeristisch en een groot nederlands walhalla. De Mercado Artisanal is zoooo geweldig. Zou wederom alles wel weer willen kopen, jammer dat mijn backpack nu al bomvol zit en ik er nog een aantal maanden mee moet zeulen. Ondertussen is Eline hier ook alweer een week, wat heel gezellig is! De eerste salsales zit er hier alweer op, alleen is het lang zo leuk niet als Quito dus dat wordt geen les meer denk ik. Alle dansleraren zijn elke avond in Mythologie waar ze van 21 tot 23 uur salsa dansen, is een leuk alternatief haha! Afgelopen zondag ben ik met Eline en Nicole naar Pisac geweest. Pisac ligt in de Sacred Valley. We hebben de hele ochtend lekker over de mooie, kleurrijke markt geslenterd. Na ontbeten/ geluncht te hebben zijn we met de taxi de berg opgegaan om de ruines te bekijken. Eerst wilde we nog naar boven lopen, maar god dank hebben we dat maar niet gedaan. De afdaling was al zo'n wandeling dat we omhoog echt niet gehaald zouden hebben. Boven op de berg hebben we een uur de ruines bekeken en beklommen. Toen zijn we op de gok maar een pad ingeslagen en we hoopte dat dat pad weer in Pisac zou eindigen. Na een geweldig mooie wanderling van 2 uur kwamen we inderdaad weer in Pisac aan. Het was echt een heerlijke dag. Tenslotte hier in Cusco al de nodige keren uit eten geweest (voor die 2,5 euro kan je toch niet twee gangen koken?!) en gedanst.
Uiteraard heb ik ook al twee weken vrijwilligerswerk bij weeshuis Aldea Infantil Pablo Segundo erop zitten. Op het moment zijn er 7 huizen in gebruik waar in totaal 68 kinderen wonen. In elk huis woont een vervangende moeder die voor 7 a 10 kinderen zorgt. Op zich, voor Peruaanse begrippen, ziet het er vrij goed uit. Op het moment is het vakantie en gaan de kinderen dus niet naar school. Wel gaan alle kinderen vanaf een jaar of 6 's ochtends naar een soort instituut waar ze verschillende (sportieve) activiteiten doen. De kids van 4 a 5 jaar gaan naar een gebouw op het terrein zelf waar ze gaan knutselen etc. Alleen de echte kleintjes blijven dan thuis. 's middags is iedereen aanwezig en daarom ga ik er elke middag heen. Elke dag ga ik naar een ander huis waar ik de kids bezig hou. De kinderen vinden je echt helemaal geweldig en klimmen continue op je etc. Ze zijn ook wel echt mega schattig! Voor de moeders is het fijn dat ze even een dagje minder op de kinderen hoeven te letten en zich even op iets anders kunnen richten. Ik heb aan de directrice een lijst met alle namen en leeftijden gevraagd zodat ik specifieker wat dingen kan organiseren. Volgende week begint er ook een duits meisje dus dan kunnen we samen wat gemakkelijker dingen organiseren.
Uit Nederland heb ik heel veel geld mee gekregen om hier te besteden. Ik ben al druk bezig geweest met het rondkijken en informeren naar projecten die het geld hard nodig hebben. Zo ben ik bij een project in het bergdorpje CaiCay terecht gekomen, ongeveer 1 uur van Cusco. Het project is in het leven geroepen om de kinderen in de omliggende dorpen te helpen een toekomstperspectief te geven. Om te voorkomen dat de kinderen 's middags mee moeten helpen op het land van hun ouders, probeert dit project zowel de ouders als de kinderen bewust te maken van het belang van onderwijs en persoonlijke ontwikkeling. De kinderen in dit gebied komen uit zeer arme, veelal verwaarloosde gezinnen. De projectleider is al 5 jaar bezig met het bouwen van grotere klaslokalen zodat er nog meer kinderen ontvangen kunnen worden. Elke keer als er weer een beetje geld beschikbaar is, wordt er weer verder gebouwd. Ik heb vorige week dit project bezocht om het met eigen ogen te zien en elke cent is hier hard nodig. Ik heb wat geld geschonken en ga volgende week weer langs om de vorderingen te bekijken, en bonnetjes in ontvangst te nemen. Met het geld worden materialen gekocht en werklieden betaald. De toiletten en de trap (die op het moment gevaarlijk is voor de kinderen) gaan afgemaakt worden. Tevens wordt er een muur afgemaakt.
Tjee, het wordt weer hoogtijd dat ik ga afronden.... Ow ja, ik heb een Peruaans nummer, namelijk: 005184984451124.
Foto's komen er ook aan maar heb niet zoveel tijd om ze te uploaden.
Laat ook ff weten hoe het met jullie gaat, is leuk om te lezen!
Liefs Karin
-
14 Februari 2009 - 09:05
Hileen:
Hi Chica! Superleuk verhaal weer! Vervelend dat het zo moeilijk ging op het vliegveld, maar uiteindelijk ben je er toch gekomen :) Echt goed dat je geld had ingezameld voor projecten daar!! Ben erg benieuwd naar je fotos :) Spreek je snel even op msn, kus -
14 Februari 2009 - 10:17
Wilma:
Ola Karin :)
Wat een superleuk verhaal weer. Hoorde van je mam al dat je megaveel vertraging had naar Cusco, maar al met al vele ervaringen rijker! Hier nu lekker vakantie. Het is wel fripsig hier, maar met een zonnetje prima te doen ;)
Ik zou zeggen, mucho funnos en tot je volgende berichtje!!
Knuffel van mij -
14 Februari 2009 - 12:36
Anne Loes:
Hej kaatje, klinkt allemaal goed. je verricht goed werk, daar mag je trots op zijn. ik ben heel erg benieuwd naar fotos,heb alleen die paar uit lindetakje gezien..is er verder wat te doen in de omgeving daar? of is t de middle of nowhere. btje met plaatselijke opa'tje theedrinken. vast weer een vertekend beeld wat ik heb..hier gaat t verder goed hoor. ik heb een fiets van mama gekregen. ik sla je nr op, dan sms ik je wel een keertje. oja happy valentines day he! nog stille aanbidders?
nou kaa,
tot later
veel plezier en succes!
xxx
oja papa en mama zijn zaterdag bij mij op de ouderdag gekomen en we moesten ook een computerpracticum doen. papa heeft t helemaal zelf gedaan!!
haha
xx -
15 Februari 2009 - 15:50
Jurjen:
Karin! Vermakelijk verhaal! Goed te horen dat je geen crimineeltje bent.. ;-) Erg goed bezig dus! Naast dat je bijdraagt aan de persoonlijke ontwikkeling van die kinderen zul je er zelf ook niet van verstoken blijven! Zet hem op dus en mucho plezieros (oid)! Liefs -
16 Februari 2009 - 09:00
Mam:
He mop, fijn weer wat van je te lezen. Wat een toestanden heb je meegemaakt op dat vliegveld. Ik had ze ook wel kunnen vertellen dat je geen crimineel bent. Stuur maar vast wat spul op dan hoef je er niet zo mee te slepen.
Knuffel en geniet..... -
16 Februari 2009 - 21:46
Eline:
vind het ook heel gezellig met je, kaar! Top hier!
Dikke kus!! -
23 Februari 2009 - 06:39
Ids Worst:
Eindelijk in de oude Inca stad.Zijn er nog sporen van dit roemruchte verleden? -
28 Februari 2009 - 10:57
Ans:
He Lief,
Weer een goede beschrijving van alles wat je hebt meegemaakt. Wel vervelend van die vertraging, maar wel weer wat avontuurtjes en ervaringen rijker! Ben ook wel erg benieuwd naar je foto's!! Dikke Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley